Vandaag wil ik graag vertellen waarom ik dit blog – dat enige jaren een slapend bestaan heeft geleid – weer op opgepakt.
Als ik terugkijk naar wat er met DIY Textile School bereikt is, word ik blij: er is zoveel gebeurd in die zes jaar dat de school bestaat. In november 2011 tekende ik het huurcontract voor Tussen de Bogen 36 in Amsterdam en in januari 2012 gingen we van start. Nu start er inmiddels niet één Textile Art Programma per jaar, maar twee. Het Stitch Art programma loopt zo goed dat we jaarlijks opnieuw kunnen starten, dit jaar zelfs met een dubbele editie. In 2017 zijn we bovendien begonnen met een Masterjaar programma.
Ik wordt daar word blij van want het betekent: meer mogelijkheden voor studenten om zich verder creatief te ontwikkelen. Ik weet uit ervaring dat creatieve ontwikkeling alle aspecten van je leven positief kan beïnvloeden. Misschien klinkt het gek, maar ik ben dankbaar dat ik een rol mag spelen in het leven van mensen die de weg van hun eigen creatieve ontwikkeling gaan. Of je nu textielkunstenaar of gewoon lekker bezig wilt zijn. Het maakt niet uit of je het doet als hobby, als passie, als roeping, als werk: het dagelijks maken en creëren van kunst is onvoorstelbaar bevredigend.
Het succes betekent dat er meer lessen worden gegeven. De eerste jaren deed het leslokaal ook dienst als kantoor, maar er gebeurt zoveel in het leslokaal dat ik daardoor aan veel andere dingen eigenlijk niet toekwam. Een paar maanden geleden heb ik dit veranderd; we hebben een aparte kantoorruimte gehuurd. Zo kunnen we nu ook administratief werk doen terwijl er cursussen gegeven worden. Dat is nodig en goed.
Het betekent ook dat mijn rol een verandert: van altijd in het leslokaal aanwezig zijn, altijd deel uitmaken van wat er gebeurt, naar de rol van ‘directeur’. Dat is óók nodig en goed. Om een koers uit te zetten en de grote lijn te blijven zien moet je aandacht niet voortdurend worden opgeslokt door dagelijks lesgeven en in de les zijn, hoe leuk dat ook is.
Nu heb ik meer tijd voor organisatie. Om dingen te doen die gedaan moeten worden. Niet alleen administratief – gelukkig is Michel er als administratief medewerker en ritselflits extraordinaire! Maar voor planning, innovatie en verandering. Tijd om te regelen, te denken, te dromen!
Daarom heb ik dit blog weer opgepakt: ik wil in contact blijven met mensen die DIY Textile School een warm hart toedragen en die voor mij ook een plekje in hun hart hebben. Dat is namelijk wederzijds. Het is ook een prima manier om te delen wat er achter de schermen gebeurt. Bij DIY gaat het om mensen, en de verbinding die wij met elkaar maken. Hoe wij elkaar helpen ons steeds verder te ontwikkelen. Van die gemeenschap wil ik deel uitmaken. En ik hoop jij ook, lieve lezer.
Ik ben trots op onze studenten. En ik ben er trots op om tussen de uitstekende docenten en begeleiders te staan – Cherilyn Martin die Stitch Art zo voortreffelijk leidt. Erna van Sambeek en Marjolein van der Stoep die de masterjaar studenten gepassioneerd en kundig begeleiden. Marjan van Holthe die nieuwe lessen ontwikkelt. De deskundige en bezielende docenten van Textile Art en de workshops die we organiseren. Op naar een inspirerend 2017 en verder!
Recente Reacties